شازيه سليمي

یک عمر گذشت 

فصل های سال 

بار ها...

آمدند و رفتند 

مردمان ...

آمدند و رفتند 

آنکه نیامد ؛

تو بودی 

آسمان با من اشک ریخت 

زمین افسرده شد 

و آه کشید 

طوفان ؛ فریاد زد 

آنکه نفهمید ؛ 

تو بودی 

عمری گذشت 

طراوتی پژمرده شد 

چشم های نابینا 

سَری سپید گشت 

اما ...

عشقی جوان است 

بیا و برچینش